ΚΑΝΝΕΣ 2014 / ΤΑΙΝΙΕΣ

Ζαν-Λικ Γκοντάρ: ο θεός του σινεμά σε ένα ιδιοφυές παραλήρημα

2014-05-21 19:19:21

Ζαν-Λικ Γκοντάρ: ο θεός του σινεμά σε ένα ιδιοφυές παραλήρημα




Μία εντελώς αταξινόμητη προκλητική και φιλοσοφική έκρηξη είναι η τελευταία ταινία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» (Adieu au Langage).


Από τον Ορέστη Ανδρεαδάκη

Μία εντελώς αταξινόμητη προκλητική και φιλοσοφική έκρηξη είναι η τελευταία ταινία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» (Adieu au Langage).

Στη κατάμεστη αίθουσα που έχει το όνομα του εφευρέτη του κινηματογράφου Λουί Λυμιέρ, ο Γκοντάρ έβαλε για άλλη μια φορά στοίχημα ότι μπορεί να τον ξαναεφεύρει.

Επί μια ώρα και δέκα λεπτά παρέθετε τρισδιάστατες εικόνες (όσο κι αν ακούγεται παράξενο η ταινία είναι ένα θεαματικό 3D ) φαινομενικά ασύνδετες μεταξύ τους οι οποίες συνοδεύονταν από ένα σχεδόν παραληρηματικό λόγο.

Στην πραγματικότητα το «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» δεν είναι παρά το ιδιοφυές παραλήρημα ενός γέρου φιλοσόφου ο οποίος βιώνει τις κινηματογραφικές του εμπειρίες ως συνεχείς ακρότητες.

Πάρτε μια μικρή γεύση από τις ατάκες που ακούγονται στην ταινία: «Σύντομα όλοι θα χρειαζόμαστε διερμηνείς για να μεταφράζουμε τις λέξεις που βγαίνουν από το ίδιο μας το στόμα ». «Εγώ σας μιλάω για ισότητα και εσείς μου μιλάτε για κόπρανα». «Δεν υπάρχει γύμνια στη φύση. Τα ζώα δεν είναι γυμνά επειδή είναι γυμνά».

Το τρέιλερ της νεας ταινίας του Ζαν-Λικ Γκοντάρ.

84 χρονών σήμερα ο άνθρωπος που δημιούργησε την Νουβέλ Βαγκ και άλλαξε την πορεία του σινεμά με το «Με Κομμένη την Ανάσα», ο δημιουργός της «Περιφρόνησης» και του «Τρελού Πιερό» είναι σήμερα ένας ερημίτης που ζει σε μια μικρή πόλη της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ελβετίας. Εκεί, στις όχθες της λίμνης της Γενεύης έχει γυρίσει και αυτή την ταινία και από εκεί έστειλε επιστολή στο φεστιβάλ λέγοντας ότι δε θα παραστεί ούτε αυτή τη φορά.

Θυμίζουμε ότι πριν από 4 χρόνια - όταν παρουσιάστηκε στις Κάννες η προηγούμενη ταινία του «Φιλμ Σοσιαλίσμ» - είχε και πάλι αρνηθεί να παρευρεθεί λέγοντας μάλιστα ότι «προβλήματα τύπου Ελλάδας» τον εμποδίζουν.

Είναι γνωστή βέβαια και η απέχθεια του σε τελετές και βραβεία και για αυτό το λόγο δεν πήγε στο Λος Άντζελες για να παραλάβει το τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο της προσφοράς του στον κινηματογράφο. Χάρισε μάλιστα το χρυσό αγαλματάκι στο λογιστή του.

Για να είμαστε δίκαιοι πάντως, δε θα έπρεπε να γράφουμε για αυτή την ταινία. Διότι ότι και να γράψεις την αδικεί. Το «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» είναι μια συνολική εμπειρία ήχων, μουσικής, λόγου φιλοσοφίας, παράνοιας η οποία βιώνεται μέσα σε μια αίθουσα. Για αυτό το λόγο σταματάω και το κείμενο μου εδώ.

Ο θεός του σινεμά ας έχει καλά αυτόν τον τελευταίο τρελό των κινούμενων εικόνων.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ