ΚΑΝΝΕΣ 2013 / ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Χειροκροτήματα και γιουχαρίσματα στις Κάννες: Τι άρεσε, τι όχι και ποιος θα φύγει με τον Χρυσό Φοίνικα

2013-05-24 14:24:50

Χειροκροτήματα και γιουχαρίσματα στις Κάννες: Τι άρεσε, τι όχι και ποιος θα φύγει με τον Χρυσό Φοίνικα




Δυο μέρες πριν την απονομή των βραβείων της φετινής διοργάνωσης, επιχειρούμε να προβλέψουμε το νικητή του Χρυσού Φοίνικα και ρίχνουμε μια συνολική ματιά στις συμμετοχές του φετινού επίσημου διαγωνιστικού προγράμματος που ενθουσίασαν, σε εκείνες που απογοήτευσαν και σε όσες αποδοκιμάστηκαν.


Από τον Λουκά Κατσίκα

Δυο μέρες πριν την απονομή των βραβείων της φετινής διοργάνωσης, επιχειρούμε να προβλέψουμε το νικητή του Χρυσού Φοίνικα και ρίχουμε μια συνολική ματιά στις συμμετοχές του φετινού επίσημου διαγωνιστικού προγράμματος που ενθουσίασαν, σε εκείνες που απογοήτευσαν και σε όσες αποδοκιμάστηκαν.

Καθώς μένει ακόμη να δούμε τις ταινίες των Τζιμ Τζάρμους και Ρόμαν Πολάνσκι για να ολοκληρωθούν οι προβολές του φετινού διαγωνιστικού προγράμματος των Καννών, είναι μάλλον ασφαλές πλέον να αναφερθούμε σε κάποια φαβορί που ήδη έχουν ξεχωρίσει και πάρει προβάδισμα.

Μπερενίς Μπεζό και Ασγκάρ Φαραντί στις Κάννες

Σε απόσταση αναπνοής από την απόκτηση του Χρυσού Φοίνικα, ή κάποιου άλλου από τα μεγάλα βραβεία που θα απονείμει φέτος η κριτική επιτροπή του «προέδρου» Στίβεν Σπίλμπεργκ, μοιάζουν να είναι το δυνατό δράμα «Το Παρελθόν» / «The Past» του ιρανού Ασγκάρ Φαραντί και η γκέι ερωτική ιστορία που άπλωσε ρεαλιστικά, σε τρεις κατανυκτικές ώρες, ο τυνήσιος Αμπντελατίφ Κεσίς με τη «Ζωή της Αντέλ- Κεφάλαιο 1 και 2» / «La Vie d' Adele-Chapitre 1 et 2». Η ταινία του Κεσίς δύσκολα θα χάσει και το βραβείο γυναικείας ερμηνείας, το οποίο πολλοί στοιχηματίζουν ότι θα καταλήξει επάξια στα χέρια της 19χρονης Αντέλ Εξαρχόπουλος.

Τρεις από τους πρωταγωνιστές του «Inside Llewyn Davis»

Πολύ κοντά στα δυο αυτά φαβορί βρίσκεται ο Πάολο Σορεντίνο με το φελινικών απόηχων σκηνοθετικό ντελίριο του «Η Μεγάλη Ομορφιά» / «La Grande Bellezza», οι Τζόελ και Ιθαν Κοέν με το θαυμάσιο «Στο Εσωτερικό του Λιούιν Ντέιβις» / «Inside Llewyn Davis», ο Χιροκάζου Κόρε Εντα με το διακριτικό και πολύ ανθρώπινο «Πατέρας και Γιος» / «Like Father, Like Son» και ο Αλεξάντερ Πέιν με το γλυκόπικρο «Nebraska», για το οποίο ο παλαίμαχος Μπρους Ντερν είναι πιθανόν ότι θα εισπράξει το βραβείο αντρικής ερμηνείας.

Νίκολας Βίντινγκ Ρενφ και Κριστίν Σκοτ Τόμας

Με ένα αρκετά υποσχόμενο στα χαρτιά, όμως τελικά μέτριο και με ελάχιστες εκπλήξεις πρόγραμμα, το 66ο φεστιβάλ θα μείνει περισσότερο στη μνήμη, πάντως, ως η χρονιά που ο προ διετίας μεγάλος ευνοούμενος της διοργάνωσης Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν, βραβευμένος των Καννών για την σκηνοθεσία του στο «Drive», συγκέντρωσε τις περισσότερες και πιο έντονες αποδοκιμασίες.

Η συμμετοχή του δανού σκηνοθέτη με το «Μόνο ο Θεός Συγχωρεί» / «Only God Forgives», μια υπερ-στυλιζαρισμένη, αυτάρεσκη και σεναριακά κενή άσκηση ύφους, γιουχαρίστηκε στην πρωινή δημοσιογραφική της προβολή, εισέπραξε τη χαμηλότερη βαθμολογία στους πίνακες του έγκυρου περιοδικού Screen (με τα αστεράκια αξιοσέβαστων κριτικών από ολόκληρο τον κόσμο) και συγκέντρωσε πολύ μουδιασμένα χειροκροτήματα στην βραδυνη, επίσημη πρεμιέρα.

«Ασπίδα από Άχυρο»

Τα γιουχαρίσματα δεν γλίτωσε ούτε ο Ιάπωνας σκηνοθέτης του «Ασπίδα από Αχυρο» /«Shield of Straw». Ο Τακάσι Μίικε υπέγραψε μια χολιγουντιανών προδιαγραφών και εντελώς ηθικοπλαστική αστυνομική περιπέτεια, που είναι ζήτημα χρόνου μέχρι να αποκτήσει το αμερικανικό της ριμέικ και η οποία κατά γενική ομολογία δεν είχε καμία θέση στο διαγωνιστικό πρόγραμμα μιας τόσο υψηλού προφίλ κινηματογραφικής διοργάνωσης.

«Jimmy P- Psychotherapy of a Plains Indian»

Φειδωλές, αν και σε καμία περίπτωση τόσο αφοριστικές, στάθηκαν οι αντιδράσεις κοινού και κριτικής απέναντι στο συμβατικό δράμα «Grigris» του (ήδη βραβευμένου στις Κάννες για το) Μοχάματ Σαλέχ Χαρούν, στο (υποτιμημένο) «Τζίμι Π.- Ψυχοθεραπεία Ενός Ινδιάνου των Πεδιάδων» / «Jimmy P- Psychotherapy of a Plains Indian» του Αρνό Ντεπλεσάν και στο βίαιο «Heli» του Ισπανού Αμάτ Εσκαλάντε, ο οποίος δουλεύει για λογαριασμό του μεξικανικού σινεμά.

«Jeune et Jolie»

Τέλος, στην κατηγορία «άρεσαν αλλά δεν ενθουσίασαν», φιγουράρουν σίγουρα ο ιδιοσυγκρασιακός συνδυασμός μυστηρίου και κοινωνικής σάτιρας που χώρεσε ο Ολλανδός Αλεξ βαν Βάρμερνταμ στο «Borgman», ο Φρανσουά Οζόν με το ερωτικά φορτισμένο «Νέα και Ομορφη» / Jeune et Jolie», ο κινέζος Ζία Ζάνγκε με το υπερβίαιο «Αγγιγμα της Αμαρτίας» / «A Touch of Sin» και ο Ανρό Ντε Παλιέρ με το ιστορικό δράμα «Michael Kohlhaas», μια νατουραλιστική και αυστηρή σε ύφος διασκευή στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χάνριχ φον Κλάιστ.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ