Συνάντηση με την κριτική επιτροπή του 66ου Φεστιβάλ Καννών
2013-05-15 21:00:12
Τα μεγαλύτερα αστέρια των φετινών Καννών ίσως τελικά να μην βρίσκονται στο επίσημο κόκκινο χαλί και στις πολυάριθμες πρεμιέρες κάθε φεστιβαλικής μέρας, αλλά ανάμεσα στα μέλη της κριτικής επιτροπής που παραχώρησαν μια ημίωρη συνέντευξη σε δημοσιογράφους. Διαβάστε τι είπαν.
Δύο και μισή το μεσημέρι της Τρίτης, τα εννέα μέλη της φετινής κριτικής επιτροπής ανέβηκαν τα σκαλιά του Palais για να παραστούν στην καθιερωμένη συνάντησή τους με τους δημοσιογράφους και να μοιραστούν μαζί τους τις σκέψεις και τις προσδοκίες τους, λίγο πριν ξεκινήσουν από αύριο να βλέπουν πυρετωδώς τις ταινίες του διαγωνιστικού προγράμματος.
Μόνο που η επιτροπή του 66ου Φεστιβάλ ίσως να αποτελεί και την πιο εντυπωσιακή από άποψης αξιόλογων συμμετοχών που έχουμε συναντήσει στις Κάννες τουλάχιστον τις δυο τελευταίες δεκαετίες. Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά από τη στιγμή που έχει ως πρόεδρό της τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και μέλη της τους (πρόσφατα βραβευμένο με Οσκαρ Σκηνοθεσίας) Ανγκ Λι, τον βραβευμένο ήδη με Χρυσό Φοίνικα Κρίστιαν Μουνγκίου (για το «4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Μέρες»), την (χωρίς περαιτέρω συστάσεις) Νικόλ Κίντμαν, τον δύο φορές βραβευμένο με Όσκαρ Κρίστοφ Βαλτς (ο οποίος τιμήθηκε στις Κάννες το 2009, για την ερμηνεία του στο «Αδωξοι Μπάσταρδη»), τον σπουδαίο ηθοποιό Ντανιέλ Οτέιγ (βραβευμένος στο φεστιβάλ το 1999 για την «Ογδοη Μέρα»), την ιάπωνα σκηνοθέτη Ναόμι Καβάσε («The Mourning Forest») και την ινδικής καταγωγής ηθοποιό Βίντια Μπατάν.
Ο Σπίλμπεργκ εισέπραξε, όπως αναμενόταν, το δυνατότερο χειροκρότημα από τους παρευρισκόμενους της κατάμεστης συνέντευξης Τύπου, πόσω μάλλον όταν ο συντονιστής της συζήτησης επισήμανε ότι ο σκηνοθέτης έχει δεχτεί αμέτρητες προσκλήσεις από τις Κάννες για τη θέση του Προέδρου. Δεν απάντησε, όμως, θετικά ποτέ σε καμία, έχοντας θητεύσει ως μέλος φεστιβαλικής κριτικής επιτροπής στο παρελθόν μόνο μία φορά: το 1974 στο Φεστιβάλ του Αβοριάζ. «Δεν είναι ότι έχω αρνηθεί χίλιες φορές, απλώς ήμουν τόσο απασχολημένος πάντα με την δουλειά μου ώστε κάθε φορά που μου γινόταν πρόταση, αναγκαζόμουν να την απορρίψω».
Σε μια από τις πιο λιτές δημόσιες εμφανίσεις που έχει κάνει, η Νικόλ Κίντμαν παραδέχτηκε ότι δέχτηκε με ενθουσιασμό την πρόσκληση, αφού εκτός του ότι «το Φεστιβάλ Καννών έχει υπάρξει πάντοτε πολύ καλό μαζί μου, αυτό τον καιρό έχω τον χρόνο και το πάθος ώστε να κάτσω και να παρακολουθήσω ταινίες».
Χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τη μητρική του γλώσσα, ένας κατακόκκινος (από τον ήλιο;) Ντανιέλ Οτέιγ ομολόγησε ότι «Όταν μου προτάθηκε να συμμετάσχω στην επιτροπή έριξα μια ματιά μέσω διαδικτύου στους Χρυσούς Φοίνικες που έχουν δοθεί στο παρελθόν. Διαπίστωσα ότι τα περισσότερα φιλμ που είχαν βραβευτεί όχι μόνο τα είχα δει αλλα και με είχαν διαμορφώσει ως θεατή. Κάπως έτσι ελπίζω ότι και οι ταινίες που θα δούμε θα αποτελέσουν σημεία αναφοράς στο μέλλον».
«Είναι δύσκολο να κρίνεις», παραδέχτηκε από τη μεριά του ο Κρίστιαν Μουνγκίου. «Αν πρόκειται να χρησιμεύσω ως μέλος μιας επιτροπής, πάντως, αυτό που θα αναζητήσω είναι ειλικρίνεια και θάρρος από μέρους ενός σκηνοθέτη».
Κάτι παρόμοιο είχε να υπογραμμίσει και ο Ανγκ Λι: «Η ειλικρίνεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Βέβαια νιώθω άσχημα όταν καλούμαι να κρίνω δημοσίως. Kαι δε μου αρέσει να αποκαλώ τον εαυτό μου κριτή. Μια ομάδα ανθρώπων είμαστε που θα συγκεντρωθούμε προκειμένου να δούμε και να συζητήσουμε για ταινίες. Και ελπίζω να δούμε πράγματα που θα μας θαμπώσουν».
Με σαρδόνιο ύφος, όχι πολύ μακρινό από εκείνο που περιέφερε στα πλάνα του «Django: Ο Τιμωρός», ο αυστριακής προέλευσης Κρίστοφ Βαλτς δήλωσε πως «Περιμένω συζητήσεις του υψηλότερου επιπέδου με τους συναδέλφους μου. Και τα βραβεία που θα καταλήξουμε να δώσουμε θα είναι το αποτέλεσμα αυτών των συζητήσεων».
Φανερά ανακουφισμένος που, για τις επόμενες μέρες, θα χρειαστεί να βλέπει ταινίες χωρίς την διάθεση ανταγωνισμού «δίχως να πρέπει να συμμετέχουμε σε καμία καμπάνια ή αναμέτρηση όμοια με αυτή που συναντάμε στα Οσκαρ», ο Σπίλμπεργκ κατέληξε πως «πάντοτε δεχόμουν το γεγονός ότι ο ανταγωνισμός είναι αναγκαίος για να εξιτάρει το ενδιαφέρον του κοινού. Όμως μια ταινία που στόχο της έχει να σπρώξει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους σε μια αίθουσα δε μπορεί να αντιμετωπίζεται το ίδιο με μια ταινία που έχει την δυνατότητα να σου αλλάξει τη ζωή. Κι εδώ που βρισκόμαστε, ελπίζουμε να μας δοθεί η ευκαιρία να δούμε τέτοιες ταινίες. Θα περάσουμε δύο εβδομάδες στις οποίες θα γιορτάσουμε το σινεμά, χωρίς να χρειαστεί να ανταγωνιστούμε ο ένας τον άλλο».
Και κατέληξε πως «Μπορεί με τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής να μη μιλάμε απαραιτήτως την ίδια γλώσσα ή να ασχολούμαστε με τα ίδια πράγματα, μας ενώνει όμως το ότι μιλάμε την κοινή γλώσσα του σινεμά. Κι αυτό είναι που μας δένει μεταξύ μας.»
