Οι συντελεστές του «Υπέροχου Γκάτσμπι» μιλάνε για την ταινία
2013-05-15 22:35:23
Με την μεγάλη πρεμιέρα του «Υπέροχου Γκάτσμπι», αλλά και του ίδιου του Φεστιβάλ Καννών, απόψε το βράδυ – και τις πρώτες κριτικές να είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενες – οι συντελεστές της τανίας, συμπεριλαμβανομένου του Μπαζ Λούρμαν και των πρωταγωνιστών Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κάρεϊ Μάλιγκαν και Τόμπι ΜακΓκουάιρ, βρέθηκαν στην συνέντευξη τύπου σήμερα το μεσημέρι και μίλησαν σε δημοσιογράφους απ 'όλο τον κόσμο για μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς. Διαβάστε τι είπαν.
Με την μεγάλη πρεμιέρα του «Υπέροχου Γκάτσμπι», αλλά και του ίδιου του Φεστιβάλ Καννών, χθες το βράδυ – και τις πρώτες κριτικές να είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενες – οι συντελεστές της τανίας, συμπεριλαμβανομένου του Μπαζ Λούρμαν και των πρωταγωνιστών Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κάρεϊ Μάλιγκαν και Τόμπι ΜακΓκουάιρ, βρέθηκαν στην συνέντευξη τύπου σήμερα το μεσημέρι και μίλησαν σε δημοσιογράφους απ 'όλο τον κόσμο για μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς. Διαβάστε τι είπαν:
Ο σκηνοθέτης Μπαζ Λούρμαν για την έμπνευση του για την ταινία:
«Ήμουνα σε ένα τρένο για τη Σιβηρία και είχα ένα αντίγραφο του βιβλίου. Το διάβασα. Κι έτσι άρχισαν τα πάντα. Στο παρόν κλίμα, δεν μπορούμε παρά να εμπνευστούμε από την ιστορία του Γκάτσμπι και να τη δούμε διαφορετικά. Θαυμάζω την γενναιότητα των προθέσεων του Φιτζέραλντ, το ότι έκατσε να γράψει χρησιμοποιώντας μια τεχνική που αποσκοπούσε εξ αρχής να είναι κάτι νεό, όμορφο, αξιοθαύμαστο... το Μεγάλο Αμερικάνικο Μυθιστόρημα.»
Ο πρωταγωνιστής Λεονάρντο Ντι Κάπριο για τον κόσμο του Φ. Σκοτ Φίτζεραλντ:
«Στην Αμερική, ο «Υπέροχος Γκάτσμπι» διδάσκεται στα σχολεία και, διαβάζοντάς το τότε, με διασκέδασε και με γοήτευσε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα την βαθιά υπαρξιακή δύναμη της γλώσσας του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ. Από όταν έλαβα μέρος στην ταινία, το βιβλίο πήρε ένα τελείως διαφορετικό νόημα για μένα. Ήταν ένα ατέλειωτο ταξίδι όσο το συζητούσαμε. Δεν ήταν πια μια ιστορία αγάπης για μένα, αλλά μια μεγαλειώδης τραγωδία για έναν άντρα που είχε χάσει την αίσθηση του ποιος ήταν. Όταν έχεις να δουλέψεις με τόσο εύγλωττη ποιήση, δεν μπορεί παρά να είναι απόλυτα συναρπαστικό.»
Ο συνσεναριογράφος Κρεγκ Πιρς για τη μεταφορά του βιβλίου:
«Ξαναδιαβάσαμε το βιβλίο και προσπαθήσαμε να κοιτάξουμε τα διαφορετικά του επίπεδα σε βάθος. Η παρακμή και μέθη αυτών των χρόνων είναι ξεκάθαρη. Δεδομένης της παρούσας οικονομικής κρίσης, το βιβλίο βρίσκει την ηχώ του στο σημερινό κόσμο. Εμπνέει αναγνώστες κάθε ηλικίας διαφορετικά.
Ο Μπαζ Λούρμαν για την αναχρονιστική χρήση της μουσικής:
«Ο Φίτζεραλντ πήρε μια Αφροαμερικάνικη μουσική του δρόμου – την τζαζ - και την έκανε πρωταγωνίστρια του βιβλίου του. Όλοι λέγανε πως είναι απλά μια μόδα, αλλά ο Φιτζέραλντ απαντούσε “Θέλω το βιβλίο να ζει στο σήμερα, στο τώρα”. Όταν άρχισα να γράφω το σενάριο με τον Κρεγκ Πιρς, σκέφτηκα πως υπάρχει μια άλλη Αφροαμερικάνικη μουσική του σήμερα, του τώρα. Λέγεται χιπ-χοπ. Ο Ντι Κάπριο με σύστησε στο Τζέι Ζ, λοιπόν, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.»
Ο Ντι Κάπριο για τη δεύτερη (μετά το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα») συνεργασία του με τον Λούρμαν:
«Ξέρω τον Μπαζ είκοσι χρόνια. Το φανταστικό με τον Μπαζ είναι ότι σε εμπνέει κάθε μέρα να ονειρευτείς. Δεν μπορείς να υπάρξεις σε ένα δωμάτιο με αυτόν τον άνθρωπο και να μην νιώσεις έμπνευση. Είναι μεταδοτικό. Επίσης, δεν φοβάται να πάρει ρίσκα με πολύ κλασσικές ιστορίες. Επαγρυπνεί πάντα να βρει τη ουσία του δράματος, να φτάσει στην αλήθεια.»
Ο Τόμπι ΜακΓκουάιρ για τη συνεργασία του με τον φίλο του Λεονάρντο Ντι Κάπριο:
«Εμπιστεύομαι τον Λίο. Έχουμε μια άνεση στην επικοινωνία μας. Παίρνουμε και οι δύο τη δουλειά μας σοβαρά και διασκεδάζουμε ταυτόχρονα. Με ενέπνευσε η συνεργασία με τον Μπαζ και με έναν φίλο μου, που τυγχάνει να είναι εκπληκτικός ηθοποιός. Υπήρξε ένας εργατικός ντετέκτιβ. Του άρεσε να δουλεύει το υλικό και να χτίζει έναν πολυεπίπεδο, πλούσιο χαρακτήρα.»
Η Κάρεϊ Μάλιγκαν για το πως προσέγγισε τον χαρακτήρα της Ντέζι:
«Ο Μπαζ μου έδωσε έξι βιβλία για τη Ζέλντα Φιτζέραλντ και οργανώσαμε ένα ταξίδι στο Πρίνστον και μίλησα με μελετητές του Φιτζέραλντ. Άρχισα, επίσης, να διαβάζω για την Τζινέβρα Κινγκ, μια άλλη έμπνευση για την Ντέζι, που διατηρούσε σχέση με τον Σκοτ για ένα χρόνο περίπου... Η γλώσσα των γραμμάτων της στον Σκοτ ήταν ακριβώς όπως μιλάει και γράφει η Ντέζι. Έγραψε μια φορά σ' ένα γράμμα για τα γενέθλιά της: “Περπάταγα κάτω από από τα πεύκα και εσύ ήσουν ένας νέος υπολοχαγός και εγώ ένα ευωδιαστό φάντασμα”.»
Ο Μπαζ Λούρμαν για την – όχι και ιδιαίτερα θερμή – κριτική υποδοχή της ταινίας:
«Έχω φτιάξει το «Μουλέν Ρουζ» και το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και ήξερα ότι θα ερχόντουσαν αντιδράσεις από τους κριτικούς... Το μόνο που με νοιάζει είναι ότι ο κόσμος πηγαίνει και βλέπει την ταινία. Είμαι πολύ συγκινημένος από αυτό. Ήμουνα στην πρεμιέρα στην Αμερική και μια πολύ αριστοκρατική γυναίκα έρχεται από το πουθενά και μου λέει “Ήρθα από το Βερμόντ για να δω τι έκανες με το βιβλίο του παππού μου. Πιστεύω ότι ο Σκοτ θα ήταν περήφανος για αυτή την ταινία γιατί πολλοί έλεγαν ότι η πρωτοπρόσωπη αφήγησή του δεν ήταν κινηματογραφήσιμη. Νομίζω, όμως ότι εσύ το έκανες. Και παρεμπιπτόντως... Λάτρεψα τη μουσική.” Δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο από αυτό.»
