Καύσιμες ευθύνες

2011-05-18 12:00:40

Για τον σκηνοθέτη Τζος Τίκελ και τη σύζυγό του Ρεμπέκα, ο περιβαλλοντικός ακτιβισμός έχει αναχθεί σε προσωπική υπόθεση. Σήμερα προβλήθηκε στο φεστιβάλ εκτός συναγωνισμού το ντοκιμαντέρ τους «Το μεγάλο κόλπο»...

Για τον σκηνοθέτη Τζος Τίκελ και τη σύζυγό του Ρεμπέκα, ο περιβαλλοντικός ακτιβισμός έχει αναχθεί σε προσωπική υπόθεση. Σήμερα προβλήθηκε στο φεστιβάλ εκτός συναγωνισμού το ντοκιμαντέρ τους «Το μεγάλο κόλπο» («The big fix») με θέμα την περσινή καταστροφή στην πλατφόρμα της BP στον Κόλπο του Μεξικού, και ο ίδιος ο σκηνοθέτης ομολογεί ότι φοβάται ακόμη και μηνύσεις από τις μεγάλες εταιρείες πετρελαίου τις οποίες ‘ξεσκεπάζει’. Ο Τίκελ κατάγεται από τη Λουιζιάνα και έγινε παγκοσμίως γνωστός ως ακτιβιστής σκηνοθέτης το 2008 με το προηγούμενο ντοκιμαντέρ του «Καύσιμο» («Fuel»), για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Η περσινή καταστροφή όμως έθεσε μια πιο επείγουσα απειλή, και μάλιστα της ίδιας του της πατρίδας. Έτσι, αποφάσισε μαζί με τη γυναίκα του να ερευνήσουν το παρασκήνιο πίσω από την έκρηξη στην πλατφόρμα, διαπιστώνοντας τα ελλιπή μέτρα ασφάλειας, ενώ εκθέτει την επισήμως ανομολόγητη στενή σχέση ανάμεσα στις πετρελαϊκές εταιρείες και την αμερικανική κυβέρνηση.

Παρουσιάζεται επίσης η εξόντωση ζωικών, φυτικών και ανθρώπινων πληθυσμών από τον υποτιθέμενο ‘καθαρισμό’ της μόλυνσης από τη BP, ενώ ως συνήθως η πραγματική εξουσία ασκείται από τις εταιρείες και όχι από τους πολιτικούς. Μάλιστα, στη διάρκεια των επιτόπιων γυρισμάτων στις ακτές του Κόλπου, η Ρεμπέκα Τίκελ υπέφερε κι η ίδια από την τοξική επίδραση των χημικών που χρησιμοποιούνται για να ‘καλυφθεί’ και όχι για να καθαριστεί η πετρελαιοκηλίδα. Η Τίκελ συμμετέχει στις μαζικές μηνύσεις ενάντια στην εταιρεία, που πραγματοποιούν οι κάτοικοι της περιοχής, δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα μέχρι στιγμής.

Εμπνεόμενο από τις πρόσφατες αραβικές επαναστάσεις, τονίζοντας τις αυξανόμενες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των πολιτών παγκοσμίως, και, όπως άλλα ντοκιμαντέρ, επαναλαμβάνοντας την απλώς επιφανειακή διαφορά του Μπαράκ Ομπάμα από τον προκάτοχό του, το φιλμ καταλήγει όπως και το οσκαρικό «Στημένη Δουλειά: το Χρονικό της Κρίσης», παροτρύνοντας τους θεατές να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, απλώς επειδή μπορούν κι επειδή αυτή τη δύναμη δε μπορεί να τους τη στερήσει κανείς. Μια συγκροτημένη, επίκαιρη, παρεμβατική δουλειά, ένα από τα σημαντικότερα ντοκιμαντέρ της φετινής χρονιάς.

Νίκος Τσαγκαράκης

•