Άνοιγμα στις Κάννες με άρωμα από Παρίσι
2011-05-12 09:33:33
Declaro il Festivale di Cannes aperto. Κηρύσσω την έναρξη του Φεστιβάλ των Καννών. Με αυτά τα λόγια σήκωσε την αυλαία του φετινού Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, λίγο πριν την προβολή της ταινίας του Γούντι Αλεν Μεσάνυχτα στο Παρίσι.
“Declaro il Festivale di Cannes aperto. Κηρύσσω την έναρξη του Φεστιβάλ των Καννών”. Με αυτά τα λόγια σήκωσε την αυλαία του φετινού Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, λίγο πριν την προβολή της ταινίας του Γούντι Αλεν “Μεσάνυχτα στο Παρίσι”. Ο Ιταλός σκηνοθέτης παρέλαβε στο τέλος της εκδήλωσης τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα από τον Πρόεδρο του Φεστιβάλ Ζιλ Ζακόμπ, παρουσία της Κριτικής Επιτροπής και της Οικοδέσποινας των Τελετών, ηθοποιού Μελανί Λοράν.
Η τελευταία, άνοιξε την τελετή λέγοντας πως “το σινεμά είναι κάτι μαγικό” και καλωσόρισε στην σκηνή την Επιτροπή και τον Πρόεδρό της, Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Ο διάσημος ηθοποιός, έχοντας στο πλευρό του τους Ούμα Θέρμαν, Τζουντ Λο, Ολιβιέ Ασαγιάς και τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής, είδε ένα βίντεο αφιερωμένο στις καλύτερες ερμηνείες του ενώ άκουσε τον νεαρό τζαζίστα Τζέιμι Κάλουμ να ερμηνεύει ένα ποτ πουρί από το New York New York του Φρανκ Σινάτρα αλλά και το New York της Αλίσια Κις. “Σας ευχαριστώ που με καλέσατε για Πρόεδρο. Ελπίζω να τα καταφέρω καλά και σας ευχαριστώ ξανά”, δήλωσε ο Ντε Νίρο σε (όχι και τόσο) άπταιστα γαλλικά, κλέβοντας την παράσταση. Η τελετή έκλεισε με την απονομή του τιμητικού Χρυσού Φοίνικα στον Μπερτολούτσι: “Αφιερώνω αυτό το βραβείο στον Γούντι Άλεν και τον Μπόμπι Ντε Νίρο. Αλλά και σε όλους τους Ιταλούς που είχαν το κουράγιο να παλέψουν, να κριτικάρουν και να θυμώσουν.”
Ένα μεγάλο δώρο περίμενε ωστόσο τους τυχερούς παρόντες της τελετής έναρξης - ανάμεσα στους οποίους ήταν και οι Σάλμα Χάγιεκ και Αντόνιο Μπαντέρας. Πριν την προβολή της ταινίας του Γούντι Άλεν παρουσιάστηκε, σε παγκόσμια πρεμιέρα, η αποκατεστημένη, έγχρωμη κόπια της μικρού μήκους ταινίας του Ζορζ Μελιές “Ταξίδι στη Σελήνη”. H ηλικίας 109 ετών κόπια, που είναι χρωματισμένη στο χέρι, εθεωρείτο χαμένη μέχρι πρόσφατα, που ανακαλύφθηκε και έγινε η ψηφιακή αποκατάστασή της. Εκτός από το χρώμα, η έτερη προσθήκη της ταινίας είναι το σάουντρακ από το γαλλικό συγκρότημα ΑIR.
Tα “Μεσάνυχτα στο Παρίσι” έκαναν αμέσως μετά την παγκόσμια πρεμιέρα τους στο κατάμεστο θέατρο Λιμιέρ, αφήνοντας τους θεατές με ένα τεράστιο χαμόγελο μετά το τέλος της προβολής. Η νέα ταινία του αγαπημένου μας νευρωτικού Νεοϋορκέζου σκηνοθέτη αφηγείται της περιπέτειες ενός νεαρού σεναριογράφου που θέλει να γίνει συγγραφέας (Όουεν Γουίλσον), κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στο Παρίσι, μαζί με την μνηστή του (Ρέιτσελ ΜακΆνταμς). Εκείνος είναι ρομαντικός, ονειροπόλος και θα ήθελε να έχει γεννηθεί σε μια άλλη εποχή. Εκείνη είναι ρεαλίστρια, με τετράγωνη λογική και της αρέσει να προσγειώνει τον αρραβωνιαστικό της στην πραγματικότητα. Όταν όμως αυτός ένα βράδυ χάνει το δρόμο του για το ξενοδοχείο τριγυρνώντας στο Παρίσι, βρίσκει τον τρόπο να μεταφέρεται στη δεκαετία του ‘20 και κάνει το όνειρό του για μια άλλη ζωή πραγματικότητα- μέχρι το επόμενο ξημέρωμα. Πόσο πραγματική είναι όμως μια φαντασίωση όταν τη ζούμε; Και μπορούμε να ζήσουμε στ’ αλήθεια στο παρελθόν;
Αυτά και άλλα πολλά αναρωτιέται ο αειθαλής Γούντι σε ένα ονειρεμένα κινηματογραφημένο Παρίσι με το γνωστό του σαρκαστικό χιούμορ, που εδώ είναι στα καλύτερά του. Ο επίδοξος συγγραφέας μας γίνεται ξαφνικά κολλητός με τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, γνωρίζει τον Σκοτ Φιτζέραλντ, μπεκροπίνει με τον Νταλί και δίνει στην Γερτρούδη Στάιν να διαβάσει το μυθιστόρημά του. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, γνωρίζει την υπέροχη Αντριάν της Μαριόν Κοτιγιάρ και νιώθει για πρώτη φορά τι σημαίνει να σε κάνει αθάνατο ο έρωτας. Φέρνοντας στο νου το “Πορφυρό Ρόδο του Καΐρου”, ο Γούντι Άλεν χρησιμοποιεί εδώ ένα ακόμη πιο πετυχημένο mise-en-abyme βάζοντας την αγγελική Αντριάν να πλήττει στην εποχή της και να νοσταλγεί την Μπελ Επόκ. Τόσο απλά, ο Γούντι σηκώνει την κουρτίνα και φανερώνει πως το παρελθόν φαίνεται πάντα πιο όμορφο - επειδή δεν είναι παρόν. Κι αν η ζωή φαίνεται παράταιρη ή λίγη, είναι μάλλον “επειδή δεν έχουμε αγαπήσει ποτέ. Ή αγαπάμε λίγο. Το ίδιο είναι”, όπως δηλώνει ο “Χέμινγουεϊ” της ταινίας. Για να απαντήσει αργότερα η “Γερτρούδη”: “Δουλειά του καλλιτέχνη είναι να βρει το αντίδοτο σε όλη αυτή την κενότητα και τη ματαιότητα”. Και ο Γούντι Άλεν ευτυχώς ξέρει ακριβώς πώς να το κάνει.
Φαίδρα Βόκαλη
