Berlinale 2020: Μία υπόκλιση στην Έλεν Μίρεν, τη «βασίλισσα» της Μπερλινάλε - αφιερωματα , βερολινο || cinemagazine.gr
4:08
28/2

Berlinale 2020: Μία υπόκλιση στην Έλεν Μίρεν, τη «βασίλισσα» της Μπερλινάλε

«Άτακτοι, κυνικοί δημοσιογράφοι, θέλω να σηκωθείτε από τις θέσεις σας και να μου χαρίσετε ένα θερμό χειροκρότημα όρθιοι. Πάμε όλοι!». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της Έλεν Μίρεν στη Συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε προς τιμήν της στο ξενοδοχείο Grand Hyatt του Βερολίνου και όπως φαντάζεστε, υπακούσαμε.

Αποστολή στο Βερολίνο: Πάνος Γκένας

Η διάσημη και πολύ αγαπητή βρετανή ηθοποιός Έλεν Μίρεν (ή πιο σωστά Έλεν Λίντια Μιρόνοφ όπως είναι το πλήρες όνομά της), αποτέλεσε το τιμώμενο πρόσωπο της φετινής Μπερλινάλε αφού ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Κάρλο Τσατριάν της απένειμε τη Χρυσή Άρκτο για το σύνολο της προσφοράς της στον κινηματογράφο.

Με αυτοσαρκαστική διάθεση, χωρίς να μετανοιώνει για καλλιτεχνικές επιλογές του παρελθόντος και με πολύ, πολύ χιούμορ, η Dame (τίτλος που της έχει απονεμηθεί από τη Βασίλισσα Ελισάβετ) Έλεν Μίρεν μίλησε για την καριέρα της με «βασιλική» ευγλωττία και χωρίς ίχνος κόμπλεξ.

Για το ξεκίνημα στο θέατρο 

Ξεκίνησα να δουλεύω ως ηθοποιός χωρίς να ενδιαφέρομαι για τον κινηματογράφο για να πω την αλήθεια. Ήθελα να γίνω μεγάλη ηθοποιός του θεάτρου. Μεγάλωσα χωρίς τηλεόραση στο σπίτι και δεν πηγαίναμε συχνά σινεμά, οπότε αγνοούσα αυτή τη μορφή τέχνης. Αντιθέτως διάβαζα βιβλία για την Σάρα Μπέρνχαρτ, την Άννα Πάβλοβα γιατί τότε είχα όνειρο να γίνω μπαλαρίνα, και με εντυπωσίαζαν οι θεατρικές ντίβες του 19ου αιώνα. Φαντασιωνόμουν ρομαντικά πως ήθελα να μοιάσω σ’ αυτές κι όχι στις μεγάλες σταρ του σινεμά.  Πολύ αργότερα κατάλαβα τη σημασία του σινεμά και της αλληλεπίδρασής του με το κοινό.  

Αγνοούσα εντελώς το πως ερμηνεύεις για τον φακό, είχα κάνει μόλις 2-3 ταινίες όταν ήμουν νέα. Δεν ήξερα τίποτα για τη διαδικασία και κατάλαβα πως έπρεπε να μάθω πολλά. Πέρασα  τα επόμενα 20-30 χρόνια για να μάθω. Ή μάλλον ακόμα μαθαίνω.

Για τις τολμηρές soft porn σκηνές του «Καλιγούλα»

Ναι είχε τις στιγμές του, αλλά τώρα τα βλέπετε στο «Game of Thrones»! Όταν βγήκε η ταινία, πολλοί σοκαρίστηκαν και παίχτηκε όντως σε πορνο-σινεμά αλλά θυμάμαι να λέω σε μία συνέντευξη εκείνης της περιόδου πως αυτά σε 20 χρόνια θα τα βλέπετε στην τηλεόραση. Και είχα δίκιο. Έχω εξαιρετικές αναμνήσεις από τα γυρίσματα, λάτρεψα τον Τίντο Μπρας, το υπέροχο χάος και την αναρχία της παραγωγής. Αν δείτε την ταινία χωρίς της soft-porn προσθήκες του βοηθού σκηνοθέτη Μπομπ Γκουτσιόνι, θα ανακαλύψετε μία πολύ ενδιαφέρουσα ταινία. Τοποθετείται άλλωστε στην Αρχαία Ρώμη!

Για τις συμμετοχές της σε ταινίες φαντασίας και δράσης

Όταν ξεκίνησα δεν διάλεγα τους ρόλους, ήθελα να μάθω τον τρόπο με τον οποίο γυρίζονται, την τεχνική διαδικασία. Οι ρόλοι διάλεγαν εμένα και όχι εγώ εκείνους. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το σημαντικό όμως είναι το σενάριο. Αν είναι στη σελίδα μπορεί να μεταφερθεί και στο πανί. Αν δεν είναι στο σενάριο, δεν θα το δεις στην οθόνη όσο καλός και να είναι ο σκηνοθέτης ή οι ηθοποιοί. Ξεκινά πάντα από το χαρτί.

Τις ταινίες μου πια τις διαλέγω ανάλογα με τον σκηνοθέτη και το καστ. Ουσιαστικά αντιπροσωπεύουν ένα κομμάτι της ζωής μου, οπότε θέλω να συνεργάζομαι με ανθρώπους που θεωρώ σημαντικούς.

Για τον Βιν Ντίζελ και τη συμμετοχή της στο «Fast & Furious»

Ο Βιν είναι ένας θαυμάσιος για σινεμά. Έχει παρουσία στην οθόνη, σωματική ρώμη, βαθιά φωνή. Πρόκειται για σταρ του σινεμά. Εγώ είμαι ηθοποιός και έχει διαφορά.

Για τη συνεργασία της με τον Στίβεν Φρίαρς στη «Βασίλισσα»

Ο Στίβεν είναι απίθανος κινηματογραφιστής, πρότυπο για άλλους δημιουργούς. Από το «Ωραίο μου Πλυντήριο» μέχρι τη «Βασίλισσα» και την εξαιρετική του δουλειά στην τηλεόραση. Είναι πολύ έμπειρος κι ανοιχτόμυαλος. 

Με ρώτησαν αν θα με ενδιέφερε να υποδυθώ τη Βασίλισσα πριν ξεκινήσει το σενάριο. Τους απάντησα πως πριν πω ναι θα ήθελα να το διαβάσω. Αυτό που βρήκα πολύ ενδιαφέρον είναι πως ενώ στους Βρετανούς αρέσει να είναι επικριτικοί, το σενάριο δεν ήταν κακόβουλο. Δεν είμαι βασιλόφρων, αλλά δεν  μου αρέσει να είσαι προσβλητικός στη δημόσια ζωή. Ήθελα να βγάζει μία ανθρωπιά. Ο Πίτερ Μόργκαν είναι σπουδαίος συγγραφέας και όταν διάβασα τη σκηνή με το ελάφι, σύμβολο της μοναρχίας που πεθαίνει ή μάλλον σκοτώνεται από τα media, είπα το ναι. Ήταν μία συναρπαστική εμπειρία.

Για τη γνωριμία με την πραγματική Βασίλισσα

Είχα συναντήσει τη Βασίλισσα για ελάχιστο χρόνο πριν την υποδυθώ, σε μία τελετή με 200-300 ανθρώπους όταν μου απονεμήθηκε ο τίτλος της Ντέιμ. Προέρχομαι από οικογένεια δημοκρατικών, δεν πιστεύουμε στην αριστοκρατία και στη βασιλεία. Οφείλω όμως να ομολογήσω πως κατά τη διάρκεια της έρευνας που έκανα στο πρόσωπό της με αφορμή την ταινία, την εκτίμησα βαθιά. Θαύμασα την αφοσίωσή της στη θέση και τον ρόλο, την αξιοπρέπεια σχετικά με την εικονογραφία της «βασίλισσας».

Είχα υποδυθεί την Ελισάβετ Ι για μία τηλεοπτική σειρά, λίγους μήνες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα για την Ελισάβετ ΙΙ. Βρήκα τις ομοιότητες μεταξύ τους, για παράδειγμα το γεγονός πως υποχρεώθηκαν να αναλάβουν το ρόλο και προσαρμόστηκαν σ’ αυτό με σιδηρά πειθαρχία, πνευματική και φυσική. Η σημερινή Βασίλισσα υπήρξε απίστευτα συνεπής κι απέναντι σε δύσκολες περιόδους. Αυτό είναι κάτι που εκτίμησα πολύ όσο έκανα την έρευνά μου για τον ρόλο.

Το μυστικό της Έλεν Μίρεν όταν διαβάζει ένα σενάριο

Θα σας πω ένα τρομερό μυστικό. Ξέρω πως δεν θα το πείτε πουθενά…!

Όταν μου στέλνουν ένα σενάριο ανοίγω πάντα την τελευταία σελίδα για να δω αν ο χαρακτήρας μου υπάρχει εκεί. Αν ναι, τότε είναι καλό σημάδι και ξεκινώ να το διαβάζω. Αν όχι συνεχίζω το ξεφύλλισμα από το τέλος προς την αρχή μέχρι να βρω την τελευταία σκηνή του. Αν είναι μία συναρπαστική έξοδος, τότε πάλι το διαβάζω ολόκληρο. Αν απλά «χάνεται» δεν με ενδιαφέρει.

Για την βράβευσή της στη φετινή Μπερλινάλε

Το ενδιαφέρον συστατικό της Μπερλινάλε είναι οι θεατές της. Το κοινό ειναι κριτικό, δεν φοβάται να εκφράσει το τι πιστεύει. Θα σας πω μια αστεία ιστορία. Η πρώτη ταινία μου που έκανε πρεμιέρα εδώ ήταν το «2010» (1984), σίκουελ της εμβληματικής ταινίας «2001» του Κιούμπρικ. Ξέρω δεν ήταν η καλύτερη ιδέα να επιχειρήσουμε κάτι τέτοιο, αλλά κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Ο σκηνοθέτης Πίτερ Χάιαμς ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος. Η ταινία ήταν, αν θυμάμαι καλά, η ταινία έναρξης του Φεστιβάλ και έπρεπε να ανέβουμε στη σκηνή μετά το τέλος της. Λόγω θεάτρου, μπορώ να καταλάβω αν στο κοινό αρέσει κάτι ή όχι, και μετά το φινάλε άκουσα γιουχάρισμα. Ο Πίτερ δεν είχε όμως εμπειρία, οπότε νόμισε πως άρεσε στον κόσμο. 

Το ΣΙΝΕΜΑ / cinemagazine.gr βρίσκεται στο Βερολίνο με την υποστήριξη της Aegean Airlines και σας υπόσχεται καθημερινές, ζεστές ανταποκρίσεις. Το 70ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου θα πραγματοποιηθεί 20 Φεβρουαρίου - 1 Μαρτίου 2020.