Σκιά

Επιχειρώντας κανείς μια γρήγορη αναδρομή στην καριέρα του διασημότερου σκηνοθέτη που πρόσφερε το κινεζικό σινεμά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, συναντά ένα ενδιαφέρον σχίσμα. Στη μία του πλευρά βρίσκεται ο Ζανγκ Γιμού που απέκτησε καλλιτεχνικό εκτόπισμα (και αρκετά βραβεία) χάρη σε χαμηλόφωνα, στιλιστικά πειθαρχημένα και εξαιρετικής καλαισθησίας δράματα εποχής όπως το «Σιωπηλοί Εραστές» ή το «Σήκωσε τα Κόκκινα Φανάρια». 

Στην άλλη πλευρά συναντάμε έναν εμπνευστή δαπανηρών mainstream φαντασμαγοριών, ο οποίος αποκαλύπτει ανά τακτά διαστήματα κι από ένα λαμπερό παραμύθι πολεμικών τεχνών το οποίο υπογράφει με τον ίδιο υψηλό επαγγελματισμό που επέδειξε σκηνοθετώντας την πανάκριβη έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο, το 2008. 

Ανάμεσα στους δυο Γιμού στέκει ένα τεράστιο χάσμα, που ο Κινέζος δημιουργός έχει καταφέρει να γεφυρώσει στη συνείδηση κοινού και κριτικών, πότε με αξιομνημόνευτα αποτελέσματα (όπως ο εντυπωσιακός «Ήρωας») και ποτέ με αποτυχημένες παραγωγές μπλοκμπάστερ προδιαγραφών (για να θυμηθούμε το μετριότατο «Σινικό Τείχος»).

Πίσω από τις καλογυαλισμένες επιφάνειες του φιλμ κρύβεται ένας αλάνθαστος μηχανισμός διεκπεραίωσης που ο Γιμού υπηρετεί με ρομποτική ακρίβεια

Ο Ζανγκ Γιμού είναι ένα καλλιτεχνικό χρυσωρυχείο για τη χώρα του, ένας δημιουργός-σόουμαν και μια υπολογίσιμη εμπορικά δύναμη στο εξωτερικό, τις φορές κυρίως που παραδίδει στις αίθουσες τα μεγαλοπρεπή του υπερθεάματα. Ένα από αυτά φιλοδοξεί να αποτελέσει και η «Σκιά»: ένα ιστορικό έπος φωτογραφημένο σε πανέμορφες σέπια αποχρώσεις και τοποθετημένο στο μακρινό παρελθόν της φεουδαρχικής Κίνας, με πρωταγωνιστές δολοπλόκους βασιλείς, ρωμαλέους στρατηλάτες, ερωτοχτυπημένες γυναίκες-πορσελάνες, πυκνές ίντριγκες και διπροσωπίες, αιματηρές συγκρούσεις και συμπλοκές που ξεπερνούν τα ανθρώπινα όρια. 

Σε όλα αυτά ο Γιμού ανταποκρίνεται θέτοντας υπό ζηλευτό έλεγχο τα τεχνικά του μέσα, κολακεύοντας με την εικαστική αρτιότητα των εικόνων του και συνεπαίρνοντας με δυο αδιαφιλονίκητης δεξιοτεχνίας σκηνές δράσης. Πίσω, όμως, από τις καλογυαλισμένες επιφάνειες του φιλμ κρύβεται ένας αλάνθαστος μηχανισμός διεκπεραίωσης που ο 68χρονος μαέστρος των wuxia περιπετειών υπηρετεί με ρομποτική ακρίβεια, δίνοντας την εντύπωση ότι ανταποκρίνεται σε μια αποστολή την οποία έχει φέρει τόσες φορές εις πέρας στο παρελθόν, ώστε μοιάζει πλέον να έχει εξειδικευτεί σε αυτήν. 

Καθώς όμως ο αστραφτερός διασκεδαστής Γιμού κατορθώνει να δαμάσει τις απαιτήσεις ενός ακόμη μεγάλου θεάματος, τον προδίδουν οι μικρές (μα τόσο σημαντικές) λεπτομέρειες. Γιατί όσο ελκυστική στο βλέμμα κι αν αποδεικνύεται η «Σκιά» του, άλλο τόσο εκτίθεται από τους χάρτινους χαρακτήρες της, τους ανώφελους δαιδάλους μιας απλοϊκής ιστορίας, τις στομφώδεις ερμηνείες και το γεγονός ότι δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από μια ακριβοπληρωμένη σαπουνόπερα παλατιού.