Οι Νύχτες της Καμπίρια

Μείξη νεορεαλισμού και νεορομαντισμού, με φόντο τους δρόμους της Ρώμης, «Οι Νύχτες της Καμπίρια» διασχίζουν την καθημερινότητα μιας καλοκάγαθης πόρνης μέσα σε έναν σκληρό και απάνθρωπο κόσμο. Η ταινία επέτρεψε στον Φελίνι να σκιαγραφήσει γλαφυρά την κοινωνική ανισότητα στην Ιταλία και στη Μασίνα να επιδοθεί σε ένα ερμηνευτικό tour de force που θα της χάριζε το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών και θα ενέπνεε τον Νιλ Σάιμον να γράψει το «Sweet Charity».

Ακολουθεί το δελτίο τύπου της ταινίας

Η σημαντικότερη ταινία της πρώτης περιόδου του Φελίνι. Η ιστορία της αγαθιάρας και κακομοίρας λαϊκής πόρνης Καμπίρια που ζει κι επιβιώνει στις εργατικές συνοικίες της Ρώμης. Μια νύχτα θα βρεθεί στην πολυτελή έπαυλη ενός σταρ του σινεμά. Από κει θα φύγει άπραγη, ενώ σε μια άλλη περίπτωση θα συμμετάσχει σε νούμερο ταχυδακτυλουργού ενός συνοικιακού βοντβίλ. Εκεί θα την γνωρίσει ένας ομορφονιός, ο οποίος θα της πουλήσει έρωτα. Σε ένα τους ραντεβουδάκι θα την οδηγήσει σε ένα δασάκι δίπλα σε έναν γκρεμό, θα της αρπάξει όλες της τις οικονομίες και θα εξαφανιστεί. Η γλυκιά και αφελής Καμπίρια θα κλάψει για την εξαπάτησή της αλλά στο συναρπαστικό φινάλε θα γίνει ένα με μια παρέα νέων αγοριών και κοριτσιών που κατηφορίζουν χαμογελαστοί, τραγουδώντας στον δρόμο. Η ζωή αποδεικνύεται υπέροχη ακόμα και μετά τη συντριβή.

.Η Τζουλιετα Μασινα στον κεντρικο ρολο ειναι καταπληκτικη.Δυνατοι διαλογοι σε ενα θεεικο σεναριο, στο οποιο συμμετειχε και ο Πιερ Παολο Παζολινι.Η σατιρα κατα της οργανωμενης θρησκειας και των ψευτικων θαυματων θα επαναληφθουν με μεγαλυτερη επιτυχια στο αμεσως επομενο "La Dolce Vita".Πολλες απο αυτες τις σκηνες κοπηκαν.Η εκκλησια γυρισε τις πλατες της σε αυτο το αριστουργημα.Παρ' ολα αυτα το "Οι Νυχτες της Καμπιρια" εκανε τεραστια εμπορικη επιτυχια.Πηρε θριαμβευτικες κριτικες και κερδισε το Οσκαρ Ξενογλωσσης Ταινιας.Το 1956 ανεβαστηκε με επιτυχια στο Μπροντγουει, με τον τιτλο "Sweet Charity", το οποιο, στη συνεχεια, το 1968, μεταφερθηκε στον κινηματογραφο.