Πως να Εκπαιδεύσετε τον Δράκο σας 3

Ένας αμείλικτος κυνηγός απειλεί την αρμονία του Μπερκ, όπου άνθρωποι και δράκοι συμβιώνουν σε μία μία καλά κρυμμένη ουτοπία. Ο Ψάρης, ως αρχηγός της κοινότητας, θα αναλάβει δράση προτείνοντας μία παρακινδυνευμένη απόδραση, ενώ ο Φαφούτης ανακαλύπτει πως υπάρχει ένας ακόμη δράκος του είδους του, και μάλιστα θηλυκός.

Ο Χίκαπ (Ψάρης) και ο αγαπημένος του δράκος Toothless (Φαφούτης) επιστρέφουν για να ολοκληρώσουν την τριλογία του «Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας» με μία τρυφερή κατακλείδα που περιλαμβάνει θεαματική δράση και μηνύματα από καρδιάς. Γιατί η ιστορία αυτού του απρόθυμου ήρωα, που αγκάλιασε το διαφορετικό και απογείωσε (κυριολεκτικά) τη μοίρα της κοινότητάς του, δεν στάθηκε τυχαία μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο χώρο των κινουμένων σχεδίων. Συνδυάζοντας το μύθο με την περιπέτεια και την άψογη τεχνική στο animation, η πρώτη ταινία του 2010 απέδειξε πως η Dreamworks μπορούσε να ανταγωνιστεί την παντοκρατορία Ντίσνεϊ/Pixar και να δημιουργήσει ένα νέο φραντσάιζ. Παράλληλα παρέδωσε με πρωτοτυπία και χιούμορ μία ευφάνταστη απόδραση που είχε στόχο να μετατρέψει το τρομακτικά άγνωστο σε φιλικά οικείο.

Αυτό που ξεκίνησε ως μία ιστορία συμφιλίωσης ωριμάζει εδώ σε ένα συγκινητικό αποχαιρετισμό

Οι καθυστερήσεις στα σίκουελ (2014 το δεύτερο μέρος και πέντε χρόνια μετά το τρίτο) είναι ενδεικτικές της αφοσίωσης της παραγωγής. Στη νέα ταινία οι εικόνες παραμένουν εντυπωσιακές και οι εναέριες πτήσεις των δράκων ένα θαύμα δημιουργικής εκτέλεσης. Η ανακάλυψη του κόσμου των Δράκων (η ταινία έχει υπότιτλο «The Hidden World», Κρυφός Κόσμος στην αγγλόφωνη εκδοχή) και οι νυχτερινές πτήσεις του Toothless με το θηλυκό ταίρι του στο Βόρειο Σέλας είναι από τις πιο ατμοσφαιρικές και κινηματογραφικά απολαυστικές σκηνές της ταινίας. Φυσικά η μουσική του Τζον Πάουελ, που έχει προσφέρει τα μέγιστα στη σειρά, είναι πάλι εδώ για να γειώσει την ευαισθησία και να απογειώσει ενεργητικά τη δράση.

Αυτό που ξεκίνησε ως μία ιστορία συμφιλίωσης, μία αντιπρόταση ανεκτικότητας απέναντι στα «βάρβαρα ένστικτα», ωριμάζει εδώ σε ένα συγκινητικό αποχαιρετισμό που αναγνωρίζει την αδυναμία των ανθρώπων να ενστερνιστούν πλήρως το φαντασιακό. Ο κακός της ταινίας, αδυσώπητος άρπαγας των δράκων, είναι ουσιαστικά ένας εμμονικός φύλακας της φαντασίας. Στον αντίποδα, το ομαδικό πνεύμα των δρακο-αναβατών τολμά την αλλαγή πέρα από τις ορθολογικές συμβάσεις.

Με εξαιρετική αίσθηση ρυθμού, αυθεντική μαγεία κινουμένων σχεδίων, σκοτεινό και δραματικό όσο χρειάζεται για να ισορροπεί το χρώμα και την παιχνιδιάρικη διάθεση, η ιπτάμενη εκπαίδευση τελειώνει και αφήνει έναν μαγικό επίλογο.